KOŚCIÓŁ ŚW. ANDRZEJA BOBOLI

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Kościół Chrystusa (po 1945 św. Andrzeja Boboli), około 1920
Kościół Chrystusa (po 1945 św. Andrzeja Boboli), z widokiem na Bärenweg (ul. Mickiewicza), około 1920
Kościół św. Andrzeja Boboli, widok od strony al. Hallera, lata 30. XX wieku
Kościół św. Andrzeja Boboli, lata 60. XX wieku
Kościół św. Andrzeja Boboli, 2007

KOŚCIÓŁ ŚW. ANDRZEJA BOBOLI (pierwotnie: Christuskirche), Wrzeszcz, ul. Mickiewicza (do 1945 Bärenweg). Wzniesiony w latach 1913–1916 według projektu Hermanna Phlepsa. Przeznaczony był dla ewangelików. Budowla salowa z połączonymi ze sobą kaplicami wpisanymi między skarpy. Korpus oszkarpowany zamknięty półkolistą absydą z wysoką wieżą zwieńczoną cebulastym hełmem. Wewnętrzne dekoracje malarskie wykonane zostały przez berlińskich malarzy Walldorfa i Asbacha, prace rzeźbiarskie przy ołtarzu wykonał Heinrich Splieth z Charlottenburga. Witraże w prezbiterium i kaplicy chrzcielnej są dziełem firmy Vereinigte Werkstätten für Mosaik und Glasmalerei Puhl & Wagner, Gottfried Heinersdorf z Berlina, a w nawie – firmy Ferdinanda Müllera z Quedlinburga. Prace sztukatorskie wykonał Franz Lehmann-Sigmundsburg z Gdańska. Organy zbudował Paul Völkner z Bydgoszczy. Projekty wyposażenia kościoła są autorstwa H. Phlepsa. Budowla wzniesiona została w formach barokowych. 3 VIII 1924, jako pierwsze na obszarze II Wolnego Miasta Gdańska, poświęcono dwa nowe tzw. dzwony pamięci, mające upamiętniać żołnierzy poległych podczas I wojny światowej. Kościół przetrwał okres działań wojennych w 1945. WS

W 1945 przejęty przez jezuitów. Ośrodkiem parafii był kościół (kaplica) św. Krzyża, od którego w 1971 przejął funkcje świątyni parafialnej. Przystosowując go do potrzeb katolików, wystrój wnętrza gruntownie zmieniono; w 1946 przyozdobiono tymczasowo ołtarz główny i wyremontowano organy. W 1948 poświęcono obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, dokumentujący osiedlenie się na terenie parafii wielu repatriantów z Wileńszczyzny. W latach 1966–1974 dokonano całkowitej modernizacji wnętrza według projektu Leopolda Taraszkiewicza, w duchu posoborowym: wykonano wystrój prezbiterium z nowoczesnym ołtarzem głównym, przyozdobionym mozaiką z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy, nad mensą ołtarza umieszczono wielki, podwieszony u sklepienia krzyż z drewnianą figurą Chrystusa, nieprzybitą do ramienia krzyża prawą dłonią błogosławiącego lud i wskazującego niebo; tabernakulum z prawej strony ołtarza głównego, w ołtarzu bocznym; do tego w nawach liczne obrazy przedstawiające świętych zakonu jezuitów, w tym patrona kościoła oraz św. Ignacego Loyolę i św. Stanisława Kostkę. Wnętrze doświetlają witraże w oknach, prezentujące pełne ruchu i symboliki impresje. W 1980 do kościoła trafił krzyż strajkowy portowców jako wotum za pomyślnie zakończony strajk. Przy parafii powstało w 1945 przedszkole prowadzone przez siostry służebniczki; istniało do 1950. Na terenie parafii działa wiele organizacji katolickich, w tym Apostolstwo Modlitwy, Duszpasterstwo Akademickie (od 1958). Wydawane jest pismo „Przy Krzyżu”. SK

Pastorzy kościoła Chrystusa
1916–1931 Alfred Semrau
drugi pastor:
Friedrich Richard Erwin Wiebe 1922–1924
Franz Petzoldt 1925–1929
1932–1945 Werner Hahn
drugi pastor:
Werner Hahn 1930–1945
MrGl
Proboszczowie kościoła św. Krzyża*
1930–1945 ks. Leo Hoppe
1945 Stefan Śliwiński SJ
1945–1947 Jan Kurdziel SJ
1947–1948 Jan Bratek SJ
1948–1957 Hugon Kwas SJ
1957–1968 Brunon Pawelczyk SJ
1968–1978 Czesław Kukliński SJ
1978–1984 Tadeusz Pawlicki SJ
1984–1990 Feliks Dziadczyk SJ
1990–1997 Edmund Lenz SJ
1997–2006 Kazimierz Kubacki SJ
2006– Janusz Warzocha SJ
*Od 1971 z siedzibą w kościele św. Andrzeja Boboli.
RED
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania
Partner Główny



Wydawca Encyklopedii Gdańska i Gedanopedii


Partner technologiczny Gedanopedii